75 jaar VN in 75 Verhalen: Henry Duijvestijn
In 1983 was Henry Duijvestijn (1963) als dienstplichtige voor UNIFIL in Libanon. Daar ontmoette hij Amy. In 2019 ging hij terug met een jubileumreis. Vlak daarvoor vond hij Amy terug. Nu zijn ze eindelijk een stel.
“Libanon heeft ons met elkaar verbonden”
Na de Libanese burgeroorlog van 1975 vinden verschillende confrontaties tussen het Israëlische leger en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO plaats vanaf Libanees grondgebied. Het gezagsvacuüm stelt de PLO in staat vanuit Zuid-Libanon aanslagen op Israëlisch grondgebied uit te voeren. Een zware aanval op 11 maart 1978 is voor Israël aanleiding om een stuk Libanees grondgebied te bezetten. De VN-Veiligheidsraad neemt vervolgens een resolutie aan die Israël oproept zich uit Libanon terug te trekken. De United Nations Interim Force in Lebanon (UNIFIL) moet toezien op de aftocht en vrede en veiligheid herstellen. Voor UNIFIL zijn nog altijd blauwhelmen in de regio aanwezig.
Nederland levert van 1979 tot en met 1985 een bijdrage aan de troepenmacht in Libanon van zo'n 9000 militairen. In 2016 zegt het ministerie van Defensie toe Libanon-veteranen met PTSS (posttraumatische stressstoornis) een schadevergoeding te betalen vanwege het schenden van de zorgplicht tijdens de missie.
“In 1983 was ik als dienstplichtig soldaat in Libanon. Tijdens onze sociale patrouilles kwamen we vaak in het dorp Zibkine, vlakbij onze post 7.7. Daar werden we altijd uitgenodigd voor een kop thee. Zo kwam ik in het huis van Amy Bazih terecht. Zij woonde daar tijdelijk nadat ze met haar familie uit Beiroet was gevlucht en sprak goed Engels. Wij zaten met vijf jonge soldaten in een kring en zij gaf ons een raadsel op. Ik kende het niet, maar het antwoord schoot me meteen te binnen. Daarmee heb ik indruk op haar gemaakt.
Amy was toen 15, ik was 19 en later in Nederland zeiden mijn kameraden tegen mij: ‘Henry, jij was echt wel verliefd op haar’. Maar ik had thuis een Nederlands meisje en ben met haar getrouwd. Eén keer heb ik Amy teruggezien, bij het strand van Kijkduin. Ik zag haar vanuit de verte staan, twijfelde of zij het kon zijn en om een of andere reden durfde ik haar toen niet te benaderen.
“Zolang er geen vrede is in mijn vaderland, kan ik er niet wonen”
Langzaam verdween Amy uit mijn gedachten. Tot vorig jaar. Er werd een jubileumreis georganiseerd omdat de Unifil-missie veertig jaar bestond. Bij de voorbereiding zocht ik wat oude brieven en foto’s op en kwam ik Amy weer tegen. Na een zoektocht via social media, die via Canada en Amerika liep, heb ik haar teruggevonden. In Brussel hebben we elkaar toen weer gezien en is er iets moois tussen ons ontstaan. Ik heb mezelf in haar gevonden en omgekeerd geldt dat ook. Libanon heeft ons toen verbonden en nu opnieuw.”
Amy’s familie is inmiddels vertrokken uit Libanon: ”Het is zo’n prachtig land, maar politiek tot op het bot verdeeld”, vertelt ze. “Oorlog maakt mensen kapot van binnen. Dat geldt ook voor mij. Verdriet, onzekerheid en depressies beheersen je leven. Altijd ben ik bang dat er een auto ontploft, een vliegtuig neerstort of dat er geschoten wordt. Zolang er geen vrede is in mijn vaderland, kan ik er niet wonen. Daarom hebben we vredesduiven als de jongens van Unifil nodig”.
Er is slechts één plek op aarde waar bijna alle landen van de wereld met elkaar aan tafel zitten: de Verenigde Naties. De VN richt zich op kwesties die de grenzen van landen overstijgen of zelfs de hele wereld aangaan, zoals vrede en veiligheid, klimaatverandering, onderwijs, gezondheid, cultureel erfgoed, economische ontwikkeling, en meer. Voor velen lijkt het werk van de VN erg abstract, maar door in gesprek te gaan met reddingswerkers, vredeshandhavers, hulpverleners, diplomaten, ooggetuigen, soldaten, en anderen die betrokken zijn bij de VN, wordt duidelijk hoe belangrijk het werk van deze organisatie is. Dit is precies wat het Humanity House heeft gedaan. Helaas heeft deze organisatie zijn deuren moeten sluiten, maar Just Peace en Museon-Omniversum hebben de handen ineengeslagen om hun verhalen te bewaren. Je kunt deze verhalen nu vinden op de website van Just Peace, en een deel ervan is ook opgenomen in een tentoonstelling over de VN in Museon-Omniversum.
De 75 Jaar VN Verhalen zijn verzameld en gecureerd door Frederiek Biemans voor Humanity House.
